Chargincu

Старшыні ГА “Саюз пісьменнікаў

Беларусі”

М.І.Чаргінцу

220600, Мінск, праспект Пераможцаў,11

Паважаны Мікалай Іванавіч!

Ужо трынаццаць год якняма сярод нас народнага паэта Беларусі, лаўрэата Ленінскай прэміі, акадэміка, вядомага грамадскага і дзяржаўнага дзеяча Максіма Танка (Яўгена Іванавіча Скурко). Роўна столькі часу я, як і многія мае землякі, наведваючы хутар Пількаўшчыну, сумуем аб Паэце, генію сусветнага маштабу.Сорамна не тое што гаворку распачынаць, у вочы глядзець васьмідзесяцігадоваму брату Паэта Фёдару Іванавічу за тыя абяцанкі, што некалі даваліся за памінальнай чаркай, бо, на вялікі жаль, да гэтае пары нічагусенькі так і не зроблена. Я толькі што прыехаў ад яго, бо амаль штогод наведваюся да тае хаціны, якая абагравала некалі будучага паэта і адкуль ён пайшоў у вялікі свет.

Брыдка сказаць: нават указальнікаў няма да хаты, таму і блудзяць многія з тых, хто імкнецца на свае вочы ўбачыцьславутыя мясціны, бо да калыскі некалі народнага песняра зарасла сцежка, а сама хаціна павольна, але ўпэўнена спаўзае ў зямельку: подрубы згнілі, вокны струхнелі, лазенка таксама чакае спрытных рук.

Недаравальна страціць духоўнасць, такую культурна-гістарычную каштоўнасць, унікальны куточак нашайБацькаўшчыны, якую так замілавана апяваў Паэт. Нашчадкі нас не зразумеюць.І тут патрэбна адкінуць іншыя меркаванні і погляды, яднаць павінна адно – духоўнасць, шаноўнае стаўленне да носьбітаў культуры і беларускасці, адданасць роднай Беларусі, якую Максім Танк пранёс праз усё сваё нялёгкае жыццё. Скрушна данепрыстойнасці й думаць, маўляў, не заслужыў наш Максім, якога ведаў увесь свет і творы якога перакладаліся на дзесяткі моваў народаў свету, літаратурнага музея тут, у Пількаўшчыне, як і велічнай скульптуры на беразе сінявокай Нарачы, якую ён так уславіў. Залетась у сваёй кнізе “Я жадаю вам дабра…” аўтар пісаў пра набалелае, але ніхто з кіраўніцтва нашага творчага Саюза не адрэагаваў, калі час да “мясцовых пісьменнікаў”(!)

Шчыра прашу на спецыяльным пасяджэнні прэзідыума Саюза пісьменнікаў разгледзець пытанне аб хадайніцтве перад Міністэрствам культуры і Мінскім абласным выканаўчым камітэтам па аднаўленню сядзібы Героя Сацыялістычна Працы М.Танка ў Пількаўшчыне, дзе муза Паэта “нарадзілася ў звонкім гуле медна-сасновага наднарачаскага бору”, арганізацыі філіяла Літаратурнага музея і ўстанаўленню скульптуры паэта на беразе возера Нарач, рэстаўрацыі лецішча паэта у в.Купа з распрацоўкай турысцка-літаратурнай экскурсіі “Нарачанскімі сцежкамі Максіма Танка”.У лік выканаўцаў павінен ўвайсці іНацыянальны парк “Нарачанскі”. Захаваць згаданыя аб’екты – доўг кожнага творцы. Асабіста прапаноўваю колькі дзён адпрацаваць на любых работах.

Ніхто найпершакрамя нашага Саюза, хто па абавязкуі прызначэнню сваёй дзейнасці павінен весці рэй у станоўчым вырашэнні гэтай праблемы, возьмеініцыятыву ў свае рукі.

Мы не маем права, урэшце, пакінуць недагледжаны родны дом і пайсці ў прочкі ад духоўнасці, ад памяці. Іклопат наш аб захаванасці культурных аб’ектаў нашай Айчыны будзе толькі ўдзячнасцю як гасцей, так і нашчадкаў нашых.

З павагай, Аркадзь ЖУРАЎЛЁЎ,

пісьменнік, член ГА ” Саюза пісьменнікаў

Беларусі”

14 жніўня 2008