У Маладзечне - Масленіца, блін!
Сёння ў маім горадзе - Масленіца, Масленка - адно з любімых свят дзяцей і дарослых. Яно спакушае кожнага разнастайнасцю смачных бліноў, выпечкі і розных прысмакаў, адным з іх з'яўляецца шашлык па-мястачковаму. Гэтае вяснавае свята ў славян заўсёды праходзіла весела і шумна. Бо потым на працягу 7 тыдняў будзе не да весялосці і скокаў - наступіць час Вялікага посту. Лічылася, хто адмовіцца святкаваць Масленіцу, будзе жыць "у горкай бядзе і горка скончыць".
Вось і маладзечанцы ў парку Перамогі, ля Летняга амфітэатра разгарнулі сапраўднае свята - разыгрываюцца жартоўныя пастаноўкі і пацешкі, актыўна пякуцца бліны. Для гараджан у гэты дзень ежа стала ледзь не галоўнай формай існавання. Да кожнага выязнога гандлёвага шапіка-палаткі чарга. Можа і правільна робяць, бо яшчэ нашы продкі казалі, што ў гэты тыдзень трэба есці столькі разоў, колькі сабака хвастом махне.
Для таго, каб атрымаць асалоду ад бліноў з самымі рознымі начынкамі, іх пякуць у вялікай колькасці. Я, напрыклад, калі напяку дранікаў - бліноў з дваццаць памерам з экран тэлевізара, тое і "ўгавару" са слоікам смятаны. А вам, слабо? Яно, канечне, лепш хадзіць у госці. Але дзе цяпер знойдуцца дурні, каб так абцяжарваць сябе, любімых, клапаціцца пра іншага. Паставіў вады на пліту, закіпела, укінуў гатовы пакецік таннага чаю, паклаў якога печыва з крамы - і заві гасцей.
А Масленіца - старажытнае свята, прыйшло да нас з ХVI ст. і сімвалізуе прыход вясны. Абавязкова ў гэты дзень спальваецца пудзіла зімы.
Вось гэтыя дзяўчаткі ўжо "рыхтуюць капрызную зіму" да абраду спальвання. А як гэтае пудзіла згарыць, адбудзецца апошняе масленічнае гулянне - скачкі праз вогнішча.
Сёння яшчэ і даравальная нядзеля. Каго са знаёмых сустракаў - прасіў прабачэння, а таксама ў родных і блізкіх за ўсе свае грахі, каб ачысціцца.
Па ўсёй краіне праходзяць традыцыйныя абрады, гульні, водзяць карагоды, і вядома ж, румяныя бліны паядаюцца сотнямі і тысячамі, выпіваецца дзесяткі і сотні дэкалітраў гарачага чаю і, магчыма чаго мацнейшага, з'ядаюцца сотні порцый смачнай кашы, як дзе і юшка падаецца да святочнага стала, і лыжныя баталіі.
А ў Маладзечне дзетак каталі на пародзістых конях з Палачанскай конна-спартыўнай школы. Такі пародзісты рысак каштуе не адной іншамаркі. Рахманы, як беларус, да таго ж і Прыгажун.
Будзе шмат сюрпрызаў і бясплатных падарункаў.
З вясною, землякі з Амерыкі і Канады, Афрыкі і Азіі, Аўстраліі і краін былога Савецкага Саюза, асабліва Мытнага саюза! Пішыце. Чакаю добразычлівых каментарыяў.
Ваш Аркадзь ЖУРАЎЛЁЎ.
E-mail:zhuravlev@tut.by
02.03.2012
Добры дзень!
Добры дзень!
Здравствуйте!
Guten Tag!
Good afternoon!
Bonjour!
Buon giorno!
Dzien dobry!
Марознай была беларуская зіма. Затое ў нашых кватэрах цёпла. А сёння хаця на дварэ і снег, і мароз, і кажух яшчэ рана хаваць, але вясна ўжо чуваць.
Напрыканцы зімы хакей аматарскіх каманд Мінскай і Магілёўскай абласцей на прызы Прэзідэнсцкага спартыўнага клуба давялося паглядзець. У маладзечанскім Лядовым палацы. Мінчане перамаглі з дзіўным лікам – 14:1. Вось такая гульня.
Атакі ля варот магілеўчан заўсёды былі паспяховымі.
Нарэшце з’ездзіў у Мінск да ўнука свайго Ільі. Прыгажэе наш Мінск. Будуюцца ўсё новыя дамы, узводзяцца спартыўныя аб’екты... І ўнук мой расце. У дзіцячым садку такія пытанні задае, што выхавацелькі не тое што ня ведаюць адказаў, а нават губляюцца. Адкуль такія пытанні? А як жа іначай! Мы ж – беларусы, і кемлівасць - з маладых зубоў.
Зноў адбылася невялічкая фотасесія.
Вось мы – у мінскім метро.
Тут, ля Палаца Рэспублікі, ля памятнага знака "нулявы кіламетр", заліты на ўсю плошчы лядовы каток. Людзям з дзецьмі, хто жыве ў цэнтры, вельмі добра бавіць час.
А заўтра ў нас Масленіца. Вось ужо спатолім апетыт блінамі!
Да пабачэння!
До свидания!
Good-bye!
Auf Wiedersehen!
Au revoiR!
Arrivederci!
Do widzenia!
Ваш Аркадзь ЖУРАЎЛЁЎ.
E-mail:zhuravlev@tut.by
Здравствуйте!
Guten Tag!
Good afternoon!
Bonjour!
Buon giorno!
Dzien dobry!
Марознай была беларуская зіма. Затое ў нашых кватэрах цёпла. А сёння хаця на дварэ і снег, і мароз, і кажух яшчэ рана хаваць, але вясна ўжо чуваць.
Напрыканцы зімы хакей аматарскіх каманд Мінскай і Магілёўскай абласцей на прызы Прэзідэнсцкага спартыўнага клуба давялося паглядзець. У маладзечанскім Лядовым палацы. Мінчане перамаглі з дзіўным лікам – 14:1. Вось такая гульня.
Атакі ля варот магілеўчан заўсёды былі паспяховымі.
Нарэшце з’ездзіў у Мінск да ўнука свайго Ільі. Прыгажэе наш Мінск. Будуюцца ўсё новыя дамы, узводзяцца спартыўныя аб’екты... І ўнук мой расце. У дзіцячым садку такія пытанні задае, што выхавацелькі не тое што ня ведаюць адказаў, а нават губляюцца. Адкуль такія пытанні? А як жа іначай! Мы ж – беларусы, і кемлівасць - з маладых зубоў.
Зноў адбылася невялічкая фотасесія.
Вось мы – у мінскім метро.
Тут, ля Палаца Рэспублікі, ля памятнага знака "нулявы кіламетр", заліты на ўсю плошчы лядовы каток. Людзям з дзецьмі, хто жыве ў цэнтры, вельмі добра бавіць час.
А заўтра ў нас Масленіца. Вось ужо спатолім апетыт блінамі!
Да пабачэння!
До свидания!
Good-bye!
Auf Wiedersehen!
Au revoiR!
Arrivederci!
Do widzenia!
Ваш Аркадзь ЖУРАЎЛЁЎ.
E-mail:zhuravlev@tut.by
Подписаться на:
Сообщения (Atom)