Маладзечна прыгажэе на вачах. Як ад'язджаў на лячэнне ў Бараўляны горад быў літаральна ўвесь разрыты, перакапаны. Гарадскі аўтатранспарт штораз мяняў маршруты. А сёння столькі дамоў і тэрыторый, населеных пунктаў добраўпарадкавана! І гэта ў час, калі фінансавы крызіс у свеце! Лічу, калі дзяржава здатная прыводзіць у парадак не толькі сталіцу і абласныя цэнтры, а і малыя гарады і населеныя пункты - значыць краіна стабільна развіваецца, рухаецца наперад. І як разумна прыдумана праводзіць рэспубліканкага маштабу святы кшталту Дзён беларускага пісьменнства, Дажынак, Нацыянальнага фестывалю беларускай паэзіі і песні. Апошні даўно выйшаў за рамкі традыцыйнага, што ладзіцца праз два (пакуль!) гады ў Маладзечне. Фактычна - гэта фестываль мастацтваў, а горад, у якім жыву амаль 40 год, стаў культурнай сталіцай Міншчыны.
Каб не было такіх святаў, не было б у народа і прыгожых вуліц, свежых дамоў з кветкамі на балконах, а не вывешанага адзення. Маладзечна расквітнеў. Асабліва яго цэнтр. Стаў святлейшым. І гэта дорыць нам цудоўны настрой. Увачавідкі ажывіліся вуліцы, а парк Перамогі літаральна памаладзеў. Адразу, калі даўно бачыў яго, не верыцца, што трапіў у свой горад: тут зараз утульна і прыгожа. З'явіўся свой гідрапарк. Два возеры, па люстэрку якіх плаваюць гараджане на катамаранах. Увысь б'юць фантаны вады. Высаджаны вечназялёныя туі. Сёлетні фэст паэзіі і песні ўпершыню праходзіць на новай цудоўнай пляцоўцы - Летнім амфітэатры. Кажуць, што ён адзін з лепшых у рэспубліцы.
Прайсціся так проста і не зняць на камеру недаравальна як для мяне. Хадзіў па горадзе і фатаграфаваў.
Ля скульптурнай кампазіцыі на тэму купальскага свята - фігуры дзяўчыны і юнака вядомага скульптара Ул.Жбанава фотаграфуюцца не толькі маладыя, а і старэйшыя людзі. Аўтар кампазіцыі "прыапрануў" скандальную скульптуру "Папараць-кветка": валасы дзяўчыны прыкрылі раней аголеныя грудзі, а лісты папараці - цела юнака ніжэй за пояс. Хаця, як кажуць "Хто любіць гарбуз, а хто агуркі" (па руску прыказка гучыць так - "На вкус и цвет товарищей нет"). Скульптура, як і фантаны вакол яе, упрыгожваюць гарадскую плошчу, стала яшчэ адным сімвалам спрадвечнага імкнення чалавека да шчасця.
А культурна-забаўляльны комплекс ці Лядовы палац таксама прыемна здзіўляе і ўражвае не толькі гараджан. За такі кароткі тэрмін і маладзечанцы атрымалі такое грандыёзнае збудаванне. І гэта цудоўна!
Глядзіце якая сёння цэнтральная гарадская вуліца імя Прытыцкага! Няначай "Манмартр" ці "Арбат" - так ужо сёння называюць яе. За дваццаць дзён да свята "Дажынак" яна шчэ папрыгажэе і ўся будзе пешаходнай ажно да чыгуначнага вакзала. Цудоўна будзе не толькі прайсціся, прагуляцца ў любую пару года, а і ўтульна пасядзець на новых лаўках пад мяккім святлом новых ліхтароў.
Я ж заканчваю сваю вандроўку па Маладзечна на чыгуначным вакзале. Вакзал - пачатак усіх пачаткаў у чалавечых адносінах, сімвал чакання, роднасных узаемасувязей, вернасці і нават здзяйснення жаданняў. Тут сустракаюцца сябры, каханыя, родныя, блізкія і зусім не знаёмыя адзін аднаму людзі.Вось і наш чыгуначны вакзал служыць месцам развітанняў і сустрэч. І я прыйшоў на сустрэчу. Трымаюся за руку прывабнай бронзавай "Пасажыркі", што прыехала ці вярнулася ў свой горад. Яна такая ўпэненая, не звяртае на мяне ўвагі, хаця і катка яе лашчыў...
Вы праносіцеся міма
На машынах розных марак,
Я ж іду дарогай мілай
З музай вернаю на пару...
Увечары 27 жніўня мяне парадавала яшчэ і прывітанне гасцей і ўдзельнікаў фестывалю, чыноўнікамі, не паверыце, на ... беларускай мове. Міністр культуры даўно (памятаю па ўсіх раней займаемых пасадах) вольна размаўляе на матчынай мове, а вось з губернатараў, першадкрывальнік на Б.В.Батура. Відаць устаноўку навукоўцаў "Кожны работнік дзяржаўнай і недзяржаўнай установы павінен рэальна валодаць абедзьвюма дзяржаўнымі мовамі" зразумелі правільна. І гэта радавала нарэшце. Хаця казаў пра гэтую праблему і я шэсць год таму ў кнізе "Я жадаю вам дабра..." (гл."Кіраўнік без ... мовы")
Усяго вам найлепшага! Шануйце, гараджане, усё, што нам дасталося! А ўсе чытачы мае - прыязджаеце ў Маладзечна і любуйцеся яшчэ адным утульным беларускім гарадком!
Ваш Аркадзь Жураўлёў.
